Οι εργοθεραπευτικές παρεμβάσεις στοχεύουν στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων και ικανοτήτων των νοσηλευομένων μέσω ατομικών και ομαδικών θεραπευτικών έργων.  Προς την κατεύθυνση αυτή οι θεραπείες οργανώνονται με τέτοιον τρόπο ώστε οι ασθενείς να κατακτήσουν τον μέγιστο δυνατό βαθμό λειτουργικότητας σε κλινικό, λειτουργικό, ψυχοκοινωνικό, γνωστικό επίπεδο και κατ’ επέκταση να κινητοποιηθούν και να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους, συνυπολογίζοντας τις πολιτιστικές τους αξίες, τις επιθυμίες και τα δυνατά ή αδύνατα σημεία τους.

Η αξιολόγηση αποτελεί μια βασική διαδικασία και συνεισφέρει στον διαγνωστικό κύκλο και στη διαφοροδιάγνωση του ασθενούς που επιτελείται από όλη τη διεπιστημονική ομάδα, ενώ συγχρόνως κρίνεται απαραίτητη για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή του κατάλληλου εξατομικευμένου εργοθεραπευτικού προγράμματος. Η διαδικασία αξιολόγησης στην κλινική συντελείται μέσω σταθμισμένων ή μη σταθμισμένων αξιολογητικών εργαλείων. Με την ολοκλήρωση αυτής της φάσης προσδιορίζονται και οι στόχοι της παρέμβασης.

Το τμήμα εργοθεραπείας παρέχει ατομικές και ομαδικές δραστηριότητες, οι οποίες προάγουν τη λειτουργική ενασχόληση και είναι οι ακόλουθες:

•  Νοητική εξάσκηση

•  Εικαστική έκφραση

•  Ψυχαγωγία

•  Εκφραστική γραφή

Νοητική εξάσκηση

Ο σκοπός της νοητικής εκπαίδευσης για σταθεροποίηση ή και βελτίωση της γνωστικής κατάστασης των ασθενών που νοσηλεύονται στην κλινική, μέσω της αξιοποίησης των γνωστικών τους λειτουργιών που παραμένουν σε ικανοποιητικό επίπεδο, κατανέμεται σε στόχους.

Οι στόχοι είναι η επιμέρους εκπαίδευση σε κάθε γνωστικό τομέα, όπως ταχύτητα επεξεργασίας, προσοχή, εγρήγορση, μνήμη εργασίας, λεκτική μνήμη και μάθηση, που εμφανίζει ελλείμματα. Ο εργοθεραπευτής τούς εκπαιδεύει σε αυτούς τους τομείς με τρόπο ώστε μία συνεδρία να αφορά σε έναν ή περισσότερους τομείς, ενώ ένας γνωστικός τομέας μπορεί να είναι αντικείμενο εκπαίδευσης περισσότερων συνεδριών.

Εικαστική έκφραση

Οι ομάδες εικαστικής έκφρασης στοχεύουν στη διευκόλυνση της αυτοέκφρασης μέσω διαφόρων υλικών, στην ανάπτυξη δεξιοτήτων και στην εστίαση στο τελικό προϊόν.

Στην κλινική χρησιμοποιούνται δομημένες δραστηριότητες τέχνης, όπως η ζωγραφική σε προσχέδια, η υαλογραφία (βιτρό), το κολλάζ-ψηφιδωτό και άλλα, οι οποίες προσφέρουν όρια μέσα από την επαναλαμβανόμενη διαδικασία και το προβλέψιμο αποτέλεσμα. Αυτά τα όρια και η επιτυχής ολοκλήρωση τέτοιου είδους δραστηριοτήτων προσφέρουν στους νοσηλευόμενους επιβεβαίωση που αυξάνει την αίσθηση της αποτελεσματικότητας περιορίζοντας το άγχος τους.

Οι πιο ελεύθερες εκφραστικές δραστηριότητες, όπως για παράδειγμα η ζωγραφική (ελεύθερο σχέδιο) και  ο πηλός αποτελούν ένα ακόμη σημαντικό θεραπευτικό εργαλείο. Τα άτομα με ψυχικές διαταραχές επωφελούνται καθώς διευκολύνεται η αυτοέκφραση και η λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία λειτουργώντας ως ένα ελεγχόμενο και αποδεκτό μέσο εξωτερίκευσης συναισθημάτων, ως μία διέξοδος απελευθέρωσης από την ένταση της ψυχοδιέγερσης.

Ψυχαγωγία

Το παιχνίδι με επιτραπέζια ή παζλ, η προβολή ταινιών, οι ομάδες θεάτρου, μουσικής και χορού παρέχουν δίοδο για αναψυχή, ενώ συγχρόνως επικεντρώνονται στην ενθάρρυνση της κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Το πρόγραμμα στην κλινική αποτελεί μέσο παροχής ευκαιριών για τους ασθενείς ώστε αυτοί να εμπλακούν σε έργα της επιλογής τους, τα οποία επηρεάζουν θετικά το υποκειμενικό αίσθημα της ευεξίας και την ψυχική τους υγεία.

Εκφραστική γραφή

Η γραφή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την έκφραση των συναισθημάτων ή και ως συμπληρωματικό εργαλείο στη θεραπεία. Αναλόγως με τον σκοπό λέγεται εκφραστική ή θεραπευτική γραφή. Η εκφραστική γραφή είναι το σκόπιμο και εκ προθέσεως γράψιμο που βασίζεται σε βιωματικές εμπειρίες ζωής για να έχουμε περαιτέρω (επιθυμητά) αποτελέσματα. Οι λέξεις-κλειδιά είναι το «σκόπιμο» και το «εκ προθέσεως». Δεν αρκεί πάντα απλά να πιάσουμε ένα μολύβι ή το πληκτρολόγιο και να αρχίσουμε να γράφουμε. Χρειάζεται να υπάρχει κάποιος σκοπός και να εφαρμόζονται συγκεκριμένες τεχνικές. Στην εκφραστική γραφή, οι λέξεις χρησιμοποιούνται ως μέσο για την έκφραση του εσωτερικού κόσμου και γίνεται καταγραφή των προσωπικών εμπειριών όπως τις βιώνει το άτομο. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Ό, τι βρίσκεται θαμμένο (π.χ. αντίσταση ή πόνος) αρχίζει να ρέει.

Για θεραπευτικούς σκοπούς μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις όπως μετατραυματικού στρες, κατάθλιψης, αγχωδών διαταραχών. Όταν κάποιος αποτυπώνει στο χαρτί τις σκέψεις του, δίνει διέξοδο στα συναισθήματά του, που προκλήθηκαν από ένα πρόβλημα ή κάποιο γεγονός στη ζωή του, ευχάριστο ή δυσάρεστο. Ακόμη κι αν απλά καταγράφει σημειώσεις, ποίηση, αποφθέγματα ή όνειρα έρχεται πιο κοντά στον πραγματικό του εαυτό.

Έτσι ο θεραπευόμενος γνωρίζει διαφορετικά κομμάτια του εαυτού του, βελτιώνει τις σχέσεις του, έχει πρόσβαση στις συνειδητές και ασυνείδητες σκέψεις του, επεξεργάζεται τα όνειρά του, αναπτύσσει τη διαίσθησή του, αυξάνει τη δημιουργικότητά του, βελτιώνει την απόδοσή του στη δουλειά ή τις σπουδές, αναγνωρίζει τους κύκλους και τα μοτίβα που επαναλαμβάνει στη ζωή του.