Ο άνθρωπος, το όραμα και η δημιουργία ενός πρότυπου Θεραπευτηρίου

Ο Νικόλαος Σπινάρης γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου το 1924 στη Θεσσαλονίκη από γονείς πρόσφυγες, τον Γρηγόριο και τη Σουλτάνα Σπινάρη, με καταγωγή από την Κίο της Βιθυνίας. Εκεί έζησε τα παιδικά του χρόνια και στη συνέχεια η οικογένεια εγκαταστάθηκε στα Γρεβενά καθώς ο πατέρας του ασχολήθηκε με την οικοδομήσιμη ξυλεία.

Το 1941 αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Γρεβενών και φοίτησε στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών μέχρι το 1947, οπότε και επιστρατεύτηκε. Υπηρέτησε στις ένοπλες δυνάμεις κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου ως οπλίτης υγειονομικού από το 1947 έως το 1950. Μετά την απόλυσή του από τον στρατό, ολοκλήρωσε τις σπουδές του και στις 15 Μαρτίου του 1954 έλαβε το πτυχίο του.Από τον Μάρτιο έως τον Ιούλιο του 1955 εργάστηκε στο «Θεραπευτήριο Νευρικών και Ψυχικών Νοσημάτων» του Θ. Μελετάκου.

Από το 1955 έως τον Οκτώβριο του 1957 ειδικεύτηκε ως νευρολόγος-ψυχίατρος στο «Κρατικό Θεραπευτήριο Ψυχικών Παθήσεων Αθηνών». Αφού έλαβε την ειδικότητα του νευρολόγου-ψυχιάτρου, προσλήφθηκε στη συνέχεια ως επιμελητής του «Κρατικού Θεραπευτηρίου Ψυχικών Παθήσεων Αθηνών» και εργάστηκε από τον Οκτώβριο του 1957 έως τον Οκτώβριο του 1959.

Τον Αύγουστο του 1959 παντρεύτηκε στην Αθήνα τη Βασιλική Τσουκαλά, του Αντωνίου και Ελένης, από την Αμαλιάδα Ηλείας και εγκαταστάθηκαν στην Κοζάνη. Εκεί γεννήθηκαν και οι τρεις κόρες τους, η Τατιάνα Σπινάρη-Πολλάλη, ιστορικός τέχνης, η Νέλλη Σπινάρη-Κυρατσού, ψυχολόγος, και η Τερέζα Σπινάρη-Μπουτιούκου, οικονομολόγος.